Zaburzenia odżywiania należą do grupy zaburzeń psychicznych i tak też powinny być traktowane. Oznacza to, że czym prędzej należy je poddać leczeniu i terapii. W dzisiejszych czasach o zaburzeniach odżywiania słyszał prawie każdy, mało kto nie wie, czym jest anoreksja czy bulimia. Wprawdzie są to jedne z najczęściej występujących rodzajów zaburzeń odżywiania, ale nie jedynymi.
Tak naprawdę zaburzenia odżywiania mogą wystąpić u każdego, nie ma tutaj reguły wiekowej czy społecznej. Chociaż oczywiście najczęściej z chorobami na tle odżywania borykają się ludzie młodzi i nastolatkowie. Wynika to w dużej mierze z uwarunkować genetycznych, ale przede wszystkim z rozmaitego rodzaju czynników natury psychospołecznej.
Jak rozpoznać, czy dana osoba może cierpieć na zaburzenia odżywiania?
- Zapytana czy ma problem z jedzeniem, stanowczo zaprzecza, denerwuje się lub reaguje agresywnie;
- Jest nieustannie skupiona na przeliczaniu kalorii, na swoim wyglądzie i diecie;
- Spożywa tylko wyznaczoną ilość pożywienia i tylko wybrane produkty;
- Stara się jeść w określonych godzinach (anoreksja) lub je niezależnie od pory dnia, również w nocy (bulimia);
- Wyrzuca jedzenie albo stara się je ukryć (anoreksja) lub podkrada jedzenie z lodówki w dużych ilościach (bulimia);
- Unika rodzinnych posiłków;
- Mówi, że ciągle ma nadwagę, pomimo, że jest szczupła;
- Narzeka na swój wygląd, inni wyglądają lepiej;
- Jej zachowania cechuje perfekcjonizm, jest bardzo krytyczna w odniesieniu do swojej osoby
- Nie ma sił, energii, unika kontaktów z przyjaciółmi i rodziną;
- Dużo czyta na temat odchudzania i diet, udziela się na forach o tej tematyce. Doskonale zna się na produktach spożywczych, wydaje się, że dużo wie na temat zdrowego odżywiania;
- Je posiłki długo przeżuwając, zaczyna stosować dziwne techniki przygotowywania potraw i jedzenia;
- Lubi gotować dla innych, interesuje się kuchnią;
- Dużo ćwiczy, mimo wyczerpania;
- Stosuje środki przeczyszczające, wspomagające odchudzanie, po posiłku doprowadza do wymiotów;
- Nieustannie monitoruje swoją wagę;
- Nosi luźne ubrania;
- Nieregularnie miesiączkuje;
- BMI jest poniżej bezpiecznego poziomu;
- W związku z niską wagą jest jej często zimno;
- Ma kłopoty z koncentracją;
- Zdarzają się jej omdlenia;
- Włosy są matowe, paznokcie łamliwe (anoreksja) skarży się da bule zębów (bulimia-efekt kwasów żołądkowych);
- Problem dotyka częściej dziewczynek, w coraz wcześniejszym wieku, ale zdarza się i chłopcom.
- Nie należy ignorować tych objawów. Anoreksja w konsekwencji może doprowadzić do śmierci.
Potrzebujesz konsultacji? A może martwisz się o bliską osobę? Skontaktuj się ze mną – porozmawiamy.
Gabinet Psychoterapii mgr Monika Merczyńska
Terapia dzieci, młodzieży i dorosłych.